Zo geef je respons op ongevraagd advies.

door Adinda Cocquyt — 21/04/2022


We hebben allemaal wel eens ongevraagd advies gekregen.
Bijvoorbeeld over de opvoeding van onze kinderen.

“Zou je niet beter …?”
”Bij mij zou het geen waar zijn, ze. Kijk, ik zou dat zo doen: …”
”Misschien moet je eens … proberen.”
”Waarom doe je niet zus of zo?”
”Allez, dat is toch niet moeilijk. Gewoon …”
”Och ja, ik ken dat. Weet je wat ik daarmee doe? …”
”Dat is duidelijk x. Je moet dit een keer proberen: ...”
”Ik zou daar toch mee stoppen, hoor. Ik hoor niet anders dan slechte verhalen.”

Waarom voelt dit zo vies?

Omdat we eigenlijk geen advies willen op dat moment.
We willen gewoon gehoord worden.
We willen dat iemand luistert, vragen stelt, en niet dat iemand in de ik-zal-dat-hier-eens-fiksen-modus gaat.

De meeste mensen die ongevraagd advies geven zijn zich daar niet van bewust.
Het is vaak een gewoonte en het gebeurt vaak vanuit de beste bedoelingen.
Adviesgevers doen wat ze denken dat het beste of het meest liefdevolle is om te doen.

Het is dus aan ons om mensen te laten weten dat we geen raad willen.

Er zijn 2 manieren om dit te doen:

1. De eerste manier is om iemand te laten weten dat je geen advies wil voordat je iets deelt:

"Heb je de ruimte om te luisteren zodat ik even kan uitspreken wat ik denk en voel?
Ik ben niet op zoek naar advies, ik wil gewoon even mijn hart luchten."

2. De tweede is wanneer het advies schijnbaar uit het niets komt.

Bijvoorbeeld: Je praat met vrienden tijdens de lunch over een nieuwe dating app waar je op zit, en je vriend zegt:
"Als ik jou was, ik zou dat toch van mijn telefoon smijten, al die dating apps. Ik heb daar alleen maar klodden mee gehad."

Je kunt zeggen: "Ik begrijp dat dat jouw ervaring is met dating apps en ik weet dat het moeilijk kan zijn.
Maar ik kijk ernaar uit om nieuwe mensen te ontmoeten en ik zal wel zien hoe het gaat."

Bekentenis

Toch een zeer kwetsbare bekentenis: ik was zelf ook iemand die af en toe ongevraagd advies gaf.
Ik ben er mij wel hyperbewust van dat ik het deed en nu let ik er zo hard op dat ik het bijna niet meer doe.
En als het toch nog gebeurt, corrigeer ik mezelf door aan te geven dat ik misschien ongevraagd advies aan het geven ben en dat dat niet de bedoeling is.
Het zotte is: ik ben zelf allergisch voor mensen die mij raad geven zonder dat ik erom vraag.
Mocht je daarvan een anafylactische schok kunnen krijgen, ik was al duust keer dood geweest.

Wat is ongevraagd advies?

Ongevraagd advies is informatie, suggesties of hulp die je van anderen krijgt zonder dat je daarom gevraagd hebt.
Vaak is het ongewenst (maar durven we dat niet altijd zeggen)
Ongevraagd advies kan ergernis - en daardoor ook stress - opwekken bij de ontvanger.
Je krijgt het meestal wanneer jij je in een situatie bevindt waarin iemand anders niet zit op dat moment.

Adviesgevers kunnen de nood voelen om opmerkingen te geven, hun ervaring te delen, hun mening te geven over hoe je dingen moeten aanpakken, ook al hebben ze (en zullen ze) nooit jouw specifieke situatie ervaren.

Ongevraagd advies komt vaak van partners, vrienden, familie, collega’s … mensen met wie je een relationele band hebt.

Doe niet alsof ik een nitwit ben.

Het gevaar bestaat dat ongevraagd advies als kritiek wordt opvat.
Het feit dat het overkomt als een betweterige "Je doet het duidelijk niet goed, ík zal jou eens zeggen wat werkt." kan kwetsend en vernederend of kleinerend voelen.
Dat is normaal, want in weze is de onderliggende boodschap eigenlijk — onbewust! —:
“Jij weet niet hoe het moet, ik wel, en ik denk dat jij mijn hulp kan gebruiken.”
Dat is een eigenschap van ‘de redder’ in de dramadriehoek van Karpman.
(Zoek maar eens op 😉)

Observeer je impulsen en merk op of en in welke mate het advies jou raakt of een stressreactie bij jou teweegbrengt.

Adviesgevers proberen je doorgaans vanuit de beste bedoelingen te helpen.
Meestal betekent advies gewoon dat de persoon om jou geeft en jou het leven gemakkelijker wil maken.
Ze hopen allicht dat jij baat zal hebben bij hun advies, maar ze beseffen niet dat ze eigenlijk hun boekje te buiten gaan.

Dat wil dus niet zeggen dat je ongewenst advies zomaar moet aanvaarden en jouw grens hierin laten overschrijden.
Je kan wel degelijk het heft in eigen handen nemen zonder over je heen te laten lopen.

Probeer rustig en kalm, maar gedecideerd te zijn in je communicatie.

Jij kent de adviesgever niet.

  • Het is oké, meneer/mevrouw, ik zal het zelf wel oplossen.

  • Dank voor de bezorgdheid, maar het is niet nodig.

  • Dank je, het is oké, ik zal dit zelf wel regelen.

  • Het is vriendelijk, maar je hulp is niet nodig, dank je.

Jij kent de adviesgever wel.

1. Ga verder met de conversatie

  • Bevestig het advies en ga verder.
    Soms is het makkelijker om gewoon te knikken, te lachen, “oké” te zeggen en verder te gaan met wat je van plan was.
    Wanneer de persoon in een machtspositie staat voel je je misschien verplicht om hem/haar te bedanken voor je van onderwerp kan veranderen of het gesprek kan omleiden naar een ander onderwerp.

    • "Merci. Ik zal het eens bekijken."

    • "Ik zal er eens over nadenken."

    • "Bedankt voor je perspectief, maar ik heb al een manier om hiermee om te gaan.

  • Leg het advies beleefd naast je neer als de persoon je hints niet begrijpt.
    Probeer het positief te houden door te zeggen dat het niet werkt voor jou persoonlijk, maar bevestig dat het voor hem/haar of iemand anders wel helpend kan zijn.
    Dit zal de ander helpen zich te realiseren dat hij/zij advies gaf zonder dat je erom vroeg.

    • "Merci om mij te proberen helpen, maar ik heb misschien de verkeerde indruk gegeven: ik ben niet echt op zoek naar advies nu."

    • "Ik heb dat al geprobeerd, maar dat lukt niet zo goed bij ons."

    • "Dat ligt niet in lijn met onze waarden."

    • "Dank voor je advies, maar wij kiezen voor een andere aanpak in ons gezin."

    • "Fijn dat dit werkt bij jou, maar bij ons is dat niet het geval."

2. Confronteer de adviesgever met jouw gevoel

  • Druk je ongemak uit wanneer de adviesgever een grens overschrijdt.

    • Probeer 'ik-voel-boodschappen' te geven i.p.v. 'jij-verwijten' zodat de andere zich niet defensief opstelt.
      "Ik voel mij hier wat ambetant bij." i.p.v. "Jij weet precies alles beter."

    • Leid het gesprek om: "Ik voel mij niet zo goed bij dit gesprek. Zullen we het over iets anders hebben?"

  • Maak je grens duidelijk bij iemand die jou regelmatig ongevraagd met advies overlaadt.
    Als iemand jou regelmatig advies geeft zonder dat jij dat wil kan je je ergernis op een constructieve manier proberen te uiten.

    • Voor een specifieke grens kan je zeggen:
      "Ik weet dat je wil helpen, maar ik heb eigenlijk meer nood aan een luisterend oor nu."
      "Lief van je, maar ik heb nu echt geen nood aan advies. Wil je mij gewoon een knuffel geven?"

    • Als iemand jou al weken, maanden of jaren ongevraagd advies geeft kan je iets zeggen als:
      "Je lijkt mij te willen helpen op een manier die niet veel vertrouwen inboezemt. Het voelt alsof je er niet in gelooft dat ik het zelf kan."
      "Ik zal om je advies vragen als ik het nodig heb. Ik wil het hierover graag met jou hebben zonder dat je mij per se wil helpen."

  • Beëindig het gesprek als dat nodig is voor jou.
    Soms blijven mensen ongewenst advies geven ongeacht je pogingen om het gesprek om te leiden of een grens duidelijk te maken.
    In deze situaties kan het makkelijker zijn om de conversatie te beëindigen.

    • "Sorry, ik moet er nu vandoor."

    • "Merci voor de babbel, ik moet nu naar een afspraak."

3. Je kan ook gewoon onbeleefd zijn

Voor alle duidelijkheid: dit raad ik ten stelligste af, want dan ben je zelf lomp, bot en cynisch in je communicatie waardoor je de ander, die het wellicht gewoon goed bedoelt, zelf kwetst.
Dat is niet helpend en voedend voor de onderlinge relatie en het kan (stille) ruzie en wrok in de hand werken.
(maar het is wel eens leuk om te lezen)

  • Merci voor het ongevraagd advies over hoe ik mijn tiener moet opvoeden. Bel mij als je er zelf ook een hebt.

  • De volgende keer dat ik ongevraagd advies en een ongeïnformeerde mening nodig heb weet ik bij wie ik moet zijn.

  • Ik vind dat zo tof, hé, ongevraagd advies! Zeker van iemand die geen knijt afweet van mijn gezin.

  • Is je naam Google? Indien niet, wil je stoppen met te doen alsof je alles weet?

  • Ongevraagd advies is een beetje als uit de toon zingen. Niemand wil het horen.

  • Ik baseer mijn beslissingen niet op advies van iemand die niet samenleeft met mijn kinderen.

  • Het is niet omdat jij ook een kind hebt opgevoed dat je zomaar opvoedingsadvies moet geven.

  • Ik besefte niet dat jij een expert bent in de opvoeding van mijn kinderen. Doe gerust verder, ik neem notities.

  • Ik denk dat ik Alzheimer heb, want ik kan mij niet herinneren dat ik om jouw mening/advies vroeg.

En nu?

Probeer de voorbeelden eens uit, ook al voelt het wat lastig.
Misschien is eerst een tussenstap nodig: ga eens experimenteren voor de spiegel, of oefen met je partner of een vriend/in.
Blijf lief en zacht voor jezelf als het niet meteen lukt.
Iets nieuws leren gebeurt niet vanzelf.

Wanneer we mensen laten weten dat we geen advies willen is het belangrijk om hun ervaring en intentie te erkennen, terwijl we ook onze eigen behoefte uitspreken: geen advies krijgen.

De volgende keer dat iemand Carmen Waterslaegers-gewijs “Ik wil mij niet moeien, hé, maar …” iets te zeggen heeft over jouw manier van opvoeden, of over gelijk wat, zonder dat jij daarom vroeg: toon jezelf en de ander respect door je eigen grens hierin aan te geven én de ander te bedanken voor zijn/haar goeie intentie.

Er is één magische zin die je hierbij kunt gebruiken.
Het is algemeen, maar het komt perfect over zoals het bedoeld is: erkenning van jouw grens én erkenning van de ervaring van de ander.
"Ik ben nu niet op zoek naar advies en ik waardeer het enorm dat je om mij geeft."

Merk op dat ik ‘en’ gebruik en niet ‘maar’.
Dat toont de gelijkwaardigheid van de twee boodschappen.
Met hoe meer we dit proberen, hoe emotioneel gezonder onze wereld wordt.

O, enne, tussen ons gezegd en gezwegen: ik heb het zelf nog steeds moeilijk om op een gepaste manier met ongevraagd advies om te gaan. Ik slaag er al in om te laten weten dat ik het niet fijn vind — voor mij al een enorm grote stap— maar de bedanking komt er soms nog niet zo snel uit, waardoor ik in sommige situaties eerder lomp overkom.
Er is nog ruimte tot verfijning, zeg maar.

Oefening baart écht kunst! 💪🏻
#nevernotlearning


📄 inspiratie tekst: het wereldwijde web en eigen ervaringen
💌 Mijn nieuwsbrief ontvangen? Klik hier.
🤗 Zeer welgekomen in mijn besloten FB-groep Ouderschouders.
👍🏻 Geef mijn FB-pagina De volgende 1000 dagen een duimpje!

Vorige
Vorige

Zo verlaat je de speeltuin met je kind in peis en vree

Volgende
Volgende

Zotte morgen met de kinderen? Zo geraak je op tijd de deur uit.