Voor alle verrukkelijke (plus-, schoon-, groot-, wens-) vaders.

Plots ben je vader.
En daar sta je dan.
Met een kind in je armen.
Onwezenlijk fier en misschien
ook een beetje bang.

Dat groeit
- het kind en jij samen -
Dat kruipt onder je vel, in je kleren en
ineens ook op de grond.

Dat schudt heel je leven dooreen
ongewild en onbewust.
Dat botst, dat doet zeer.
Van pijnlijke herkenbaarheid
en charmante onbeholpenheid.

Dat gloeit, dat glimt.
Van trots en onlosmakelijke
verbondenheid.

Je kijkt
Met een nieuwsgierige blik
naar je kind en naar jezelf.
En je denkt:

"Man toch, hoe is het mogelijk
dat de impact van zo'n kleine mens
zo groot en allesomvattend is?"

Ach, het is goed,
wie weet is het wel zo bedoeld
dat de kleine mens
de grote mens
helemaal ondersteboven haalt
en keihard het hart in draait.

Adinda — vaderdag 2021